Recensie
Timesbold-zanger Jason Meritt, alias Whip, liet al tijdens zijn recente en succesvolle solo-tournee doorschemeren dat een nieuw album van zijn werkgever rond het voorjaar uitgebracht zou worden, toen speelde hij alvast het ronduit schitterende Wind to Rise. Welnu, de laatste restjes sneeuw zijn amper weggesmolten en ziedaar: Eye Eye, waarop 13 fonkelnieuwe treurnissen het vroege voorjaarszonnetje verhinderen om zich door de donkere wolken heen te priemen. Whip, die ons niet zo lang geleden verblijdde met een voortreffelijk soloalbum, Atheist Lovesongs To God, kan ditmaal uithuilen op de schouders van Max Avery Lichtenstein en talloze gastmuzikanten. Als spelende kinderen in een zandbak weet het vijftal de ingetogen droefenis vorm te geven met saxofoon, cello, viool en banjo. Eye Eye, de opvolger van het titelloze langspeeldebuut uit 2003, echoot door in hart en ziel van de luisteraar.
