Recensie
"Een groep Amerikaanse toeristen bezoekt het moderne Parijs. Intussen probeert Monsieur Hulot zijn weg te vinden in de Franse hoofdstad en raakt hij verstrikt in een anonieme wereld van glas en staal. Playtime (1967) wordt door filmcritici beschouwd als het belangrijkste en radicaalste werk van de Franse acteur en regisseur Jacques Tati (1907-1982). Na het succes van Jour de fête (1949), Les vacances de M. Hulot (1953) en Mon oncle (1958) wilde Tati een film maken waarin de zon, wolken, glas en staal de hoofdrol zouden spelen. Bij gebrek aan geschikte filmlocaties bouwde de filmmaker aan de rand van Parijs een complete stad (Tativille), waar hij gedurende drie jaar filmde op het spectaculaire 70mm-formaat. De restauratie van Tati’s magnum opus werd in 2002 voltooid. De film beleefde een wereldwijde heruitbreng in de bioscopen. "
