ZOETE, BOUKE

Mocht je denken: hé, Bouke Zoete, die naam ken ik ergens van! Dat kan kloppen. Hij was ooit namelijk de oprichter van de indiepopband The Kevin Costners. Als je die dwarse indiepop van dat geweldige Excelsiorbandje kent, dan zou je op basis daarvan al best wel een paar fikse muzikale stappen dichterbij dit eerste solo-album kunnen komen. Toch boort Bouke Zoete op dit album Million Miles nog veel meer stijlen aan. Naast een snuf Americana, worden zijn liedjes overstelpt met een fikse rivier soul. Het maakt Zoete tot de Glen Hansard van de Lage Landen. Was diens bandje The Frames eerst ‘enkel’ een zeer aanstekende rammelende folkband, sinds Hansard soloplaten maakt, wordt er nadrukkelijk soul aan zijn stijl toegevoegd. Datzelfde geldt voor Zoete. Meer soul (Lay Your Sweet Lips On It All, When The Darkness Punches Out The Light), meer diepgang (We All Know), meer diversiteit (All That You Can Count On Is That Nothing Ever Ads Up, What You Mustn’t Forget). Natuurlijk; de aanstekende liedjes (Million Miles, Sometimes People Clap And Stuff) bij Zoete zijn gebleven. Die vervelen, nog altijd, nergens. Maar het belangrijkste aspect van dit debuutalbum van Zoet is inderdaad de ziel…