KRANG

Ik ben nooit echt een fan van de stem van Andre Manuel geweest, hoewel ik de kwaliteit van zijn band Krang en zijn teksten wel op waarde wist te schatten. Krang is gewoon een goede band. Punt. Manuel wist mij in het verleden vooral te imponeren door in het schilderachtige Diepenheim zijn bevallige blote bips aan Maxima en het Nederlandse volk te tonen en dat had mijn sympathie. Op Gluut (Achterhoeks voor geluid) is Krang een andere band; nu een trio met Jelle Smit, Adri Kassenberg en voornoemde Manuel en de teksten in het Achterhoeks en hoor daar: alles valt op zijn plek. Muzikaal ergens in de benedenwereld van Kurt Weill, Beefheart en Tom Waits. En het is prachtig! De teksten, hoewel voor mij niet altijd begrijpelijk, zijn prachtig; cynisch, maar toch warm; vol humor, maar ook vol pijn en immer hoopvol. En de plaat klinkt zo prachtig weemoedig dat je nu en dan een brokje uit de keel moet weg slikken. Mijn favorieten zijn Gleuf, over de opschepperij van Mephisto (is dat een metafoor voor de kunstenaar en zijn p.r. verhaal of gewoon de duivel?)en of wij die geloven. Het nummer Mephisto, over het Zwarte Dorp, zo mooi, zo donker, zo zwartgallig. En voor mij als hoogtepunt De Lief over....alles. De plaat is beslist niet voor de massa, maar wat mij betreft het absolute beste wat Nederland te bieden heeft. Bovendien in een mooi doosje, handgeschilderd door Adri Kassenberg.

"Veur de doven gluut; veur de angst geleuf" Veur mie nooit meer Gluut uut de cd-speler....Briljant!