Een perfecte samensmelting van jazz, ambient, house en minimal; het bijgeleverde persbericht over Portico Quartet’s nieuwe album laat niets te wensen over. Over de volgorde waarin de genres gebezigd worden kun je misschien discussiëren, maar zeker is dat Memory Streams, hun zesde ondertussen, opnieuw buitengewoon rijk is geschakeerd. De instrumentale band, inderdaad een kwartet, haakt gemakkelijk aan bij de enorm kwieke jazzscene die Engeland al even herbergt – denk Gogo Penguin, Mammal Hands, Ezra Collective. Hun muzikale melange kenmerkt zich door een flinke rol voor elektronica en een typische onnadrukkelijkheid waarmee de liedjes zich aandienen. Zelfs tijdens ritmisch wat complexer nummers als Offset en Signals In The Dusk blijven bas, drums, toetsen en blazers perfect in balans. Geen muziek die de overhand neemt. Portico Quartet voelt dan ook ogenschijnlijk niet de behoefte zich nog maar eens te bewijzen als buitengewoon brutaal of virtuoos. Dat maakt van Memory Streams vooral een aangenaam dromerige plaat.
