In 1981 al verscheen "Pave the Way", opvolger van het meesterlijke "A Song" en al net zo mooi. Het waren hoogtepunten in de reggae van die tijd: subtiel, ingetogen en tijdloos. Dat laatste blijkt uit de dub-versie waar we nu 18 jaar later van mogen genieten. De tracks blijken -anders dan veel andere dub-versies- uitstekend op zichzelf te staan. Sterker nog: je hoort er helemaal niet aan af dat deze muziek al bijna twintig jaar oud is! De subtiele arrangementen (blazers!) krijgen op deze manier terecht ook eens de volle volle aandacht