Bij Jordan Rudess spat het spelplezier altijd van zijn gezicht af. De geniale toetsenman van Dream Theater, die ook een expert is op het gebied van de ontwikkeling van muziekinstrumenten, geniet van optreden, zich opvallend uitdossen en het contact met zijn fans. Hij heeft al een hele trits soloplaten op zijn naam staan. Die zijn best goed maar soms wat vrijblijvend. Wired For Madness is met gemak zijn meest ambitieuze. En meest geslaagde. Het titelnummer, een in twee stukken opgeknipte progrockkolos van in totaal dik een half uur, is geweldig. Alle facetten van zijn spel en alle stijlen die hij zich eigen heeft gemaakt komen in een hoog tempo langs en toch is Wired For Madness een coherent stuk muziek. Het gaat van computerspelletjesmuziek naar klassiek naar jazz naar funky passages naar ondefinieerbare uitspattingen. Na het lange openingsnummer volgen nog zes wat kortere nummers. Ook weer met veel spektakel en spelplezier en bij tijd en wijle ronduit wonderlijke muziek. Keith Emerson en Rick Wakeman zijn dichtbij maar ook Herbie Hancock. Opvallend is ook dat Jordan Rudess een groot deel van de zang voor zijn rekening neemt. En ook dat gaat hem goed af. Doet hij dan alles zelf? Zeker niet. Zanger James LaBrie en gitarist John Petrucci van Dream Theater leveren bijdragen, evensls Joe Bonamassa en de uitmuntende drummer Marco Minneman. Maar allen zijn ze bedraad voor de waanzin van Jordan Rudess. Want dit is duidelijk zijn plaat.
