Al meer dan 15 jaar bestookt Neerlands metalicoon God Dethroned ons al met extreme blasfemische metal. De nieuw line-up is al een tijdje bijeen en dat is goed te horen aan de nieuwe composities. Hating Life ramt er direct lekker in met een ultragroovy thrashpassage gevolgd door een harmonische umta-riff die de toon voor de rest van de cedee zet.
GD heeft haar stijl geperfectionneerd waarmee een perfecte balans
bereikt wordt tussen herkenbare songs, agressie en het epische melodieuze dat op het oude werk juist spaarzaam aanwezig was. Het aantal blastbeasts is hiermee doelbewust teruggebracht waardoor ze in het geheel juist aan kracht winnen. 2014 laat een doordachte symbiose horen tussen Sattler's stuwende slagwerk en Isaac Delahaye's leadpartijen. Deze wisselwerking tilt de cedee absoluut naar een hoger niveau en getuigt van intelligentie in songwriting. Uiteraard klinkt de ritmebasis van Sir Arien Weesenbeek en Henke Zinger als een precisieklok en blijft Henri gewoon een goede zanger in het genre.
Ondanks het vele toeren en de vele releases klinkt GD als een geoliede machine die zichzelf weet te vernieuwen. Daarmee kan ik stellen dat de Toxic Touch het muzikaalste album is van een band met zeer goede muzikanten. Mijn complimenten.