In heel Europa toeren, maar elke avond na de show naar Parijs vliegen, omdat je die stad leuker vindt, dat is bijna surrealistisch sterrengedrag. Weinig bands zullen het kunnen veroorloven.
Audioslave is een van de uitverkorenen. Op eigen kracht had dat niet gekund, want een groot deel van de roem is vergaard door de status van de bandleden uit het verleden: het is de band van Rage Against The Machine met de stem van Soundgarden. Ten tijde van het debuut uit 2003 leek dat nog een alleraardigst project, maar in 2005 is Audioslave een volwaardige band met een meer dan volwaardig album.
Ten opzichte van de eerste plaat is er weinig vernieuwd, maar wel veel verbeterd: het songwerk, de teksten, alles straalt uit dat Audioslave weer meer een echte band is geworden, met materiaal dat ook zonder al die referenties overeind blijft staan.
Op Out Of Exile komen in twaalf nummers de beste invloeden van beide legendarische bands samen. Daarom klinkt Audioslave deels zwaar opgefokt, maar ook deels groovend.
Een volwaardige band dus, Audioslave, die beoordeeld dient te worden op de eigen kwaliteit. En dat verlangen stralen ze ook uit. Al zullen ze nooit meer zomaar in de toerbus stappen.