Begin vorig jaar waren we behoorlijk enthousiast over The Power Out; de tweede cd van het damesviertal Electrelane. Een krankzinnige cd die de meest uiteenlopende stijlen aan elkaar wist te smeden tot volstrekt unieke songs. Helaas werd The Power Out nauwelijks opgepikt; ook niet toen Electrelane in de zomer unaniem werd uitgeroepen tot de sensatie van Roskilde 2004. Eind 2004 dook de band, wederom met Steve Albini, de studio in en Axes is het resultaat. Axes is minstens even opvallend als zijn voorganger, maar de songs zijn eigenlijk alleen nog maar sterker geworden. Net als The Power Out gaat Axes alle kanten op. Noiserock, avant-garde, jazz, tango, volksmuziek, ambient en postpunk; het komt allemaal voorbij en als het even kan allemaal in hetzelfde nummer. Nummers die bij vlagen zeer toegankelijk en super catchy klinken, maar die op ieder moment om kunnen slaan in een improvisatie die alle kanten op gaat. De vocalen laat Electrelane op Axes meestal achterwege, al duikt er ook een compleet koor op. Door het gebruik van steeds weer andere instrumenten en de veelheid aan stijlen is Axes een zeer gevarieerde en buitengewoon intrigerende cd. Een cd die ondanks de onconventionele aanpak bijzonder lekker in het gehoor ligt. Misschien wel weer de sensatie van de zomerfestivals, maar nu al in de winkel.