In 1881 worden in hetzelfde keizerrijk twee toonaangevende componisten geboren, die elk hun eigen rol in de klassieke muziek van de twintigste eeuw speelden. Béla Bartók en George Enescu zijn allebei vanuit Hongarije en Roemenië verhuisd naar de VS en Frankrijk. Béla Bartók was hopeloos verliefd op violiste Stefi Geyer. Hij schrijft voor haar een vioolconcert met een eigen motief. Maar de liefde werd niet beantwoord. Lange tijd bleef het vioolconcert voor het publiek verborgen. George Enescu charmeert Vilde Frang met zijn Octet. Zij schrijft in het tekstboekje waarom zij deze muziek zo bijzonder vindt. Het Octet voor Strijkers wordt met bevriende collega's uitgevoerd waaronder Roseanne Philippens. Wederom een prachtig album waarin Vilde Frang imponeert door haar verfijnde strijktechniek op de Vuillaume-viool.
Bartók: Violin Concerto No. 1 & Enescu: Octet for strings
Vilde Frang (violin), Erik Schumann (violin), Gabriel Le Magadure (violin), Roseanne Philippens (violin), Lawrence Power (viola), Lily Francis (viola), Nicolas Altstaedt (cello), Jan-Erik Gustavsson (cello)
Orchestre de Radio France, Mikko Franck
Bela Bartok and George Enescu were born in same Year - 1881, Bartok in the Austrian-Hungarian city of Nagyszentmiklos (today Romania), Enescu in the Moldovian town of Liveni-Botosani (today Romania). Both pieces on this recording are youth works of theirs - 1900 (Enescu Octet) and 1907 (Bartoks 1st violin concerto). Both works were neglected - Enescus Octet for nearly a decade due to the challenges of the piece (being premiered in 1909) , and Bartoks concerto was neglected by its dedicatee, the violinist Stefi Geyer (who was also his young love), and was published only after her death, in 1956 (being premiered in 1958). Bartok and Enescu both died in self-chosen exile - Bartok 1945 in New York, Enescu 1955 in Paris - yet both were respected and admired for being contributers to the development of their countries’ culture and art, particularly as great «ambassadors» for the folk music.
