WILD NOTHING

Vierde album alweer van Wild Nothing, geesteskind van Jack Tatum. De eerste twee, Gemini en Nocturne, behoren tot de hoogtepunten van de dreampoprevival van een jaar of acht geleden, maar echt doorbreken deed de band daarmee niet. Indigo is de opvolger van het ambitieuze Life Of Pause (2016), waarop de rol van de gitaar flink was teruggedrongen ten faveure van de synthesizer. Op de eerste single Letting Go lijkt het Smithsachtige geluid uit de beginjaren van Wild Nothing weer terug te zijn, en ook in diverse andere nummers speelt de gitaar een hoofdrol, maar als geheel zit de sound van Indigo toch meer op de lijn Life Of Pause. Daarmee biedt het sterke en uiterst sfeervolle Indigo het beste van twee werelden. Hopen dat deze fijne band nu eindelijk wel echt doorbreekt.