Zijn vorige album, Afrodeezia, was een muzikale geschiedenistrip, waarbij de bassist terug naar zijn roots ging en samenwerkte met Afrikaanse en Latijns-Amerikaanse muzikanten. Laid Black is een terugkeer naar het heden, vol elementen uit de hedendaagse stadsmuziek: hiphop, rap, soul, funk, R&B en natuurlijk jazz. Toch is het geen wilde plaat geworden, maar heel relaxed. Uiteraard wel weer krachtig en funky, zoals we van Miller gewend zijn. Opgenomen in New York met zijn vaste band en een uiteenlopende reeks gasten, die er echter perfect bij passen, daar heeft de bandleider/arrangeur een goed oor voor. Zo is een van de hoogtepunten een hele groovy versie van het aloude Que Sera Sera, waarin Selah Sue vocaal het onderste uit de kan haalt. De jonge muzikanten in zijn band kunnen werkelijk alles spelen en als je van bas houd, zit je bij Marcus ook ditmaal weer goed. Kortom, een verplichte aanschaf voor alle Marcus Miller-fans.
