KRANG

Jawel, Krang levert weer een meesterwerk af. Toegegeven, een meesterwerk dat niet bij iedereen in de smaak zal vallen, niet in de laatste plaats door het volvette Twents waarin zanger Andre Manuel zijn teksten zingt. Teksten waaruit veel liefde voor zijn streek spreekt, maar waarin ook de rest van de wereld binnendringt. Zo krijgen Maxima en haar dubieuze familie een flinke sneer van Manuel in het met een Tom Waits-achtig pianootje opgesierde Feest (Manual werd gearresteerd toen hij zijn blote kont toonde tijdens een van de kennismakingsbezoeken van de Argentijnse). Ook de literaire verwijzingen zijn weer volop aanwezig (Reve, Mulisch, Kopland), maar zonder dat het pretentieus wordt. En de muziek? Die stuitert weer alle kanten op, van rammelende vuilnisbeltblues naar schurende hoempapop. En van alles daartussenin. Verdomd goed. Hoogtepunt? Het aangrijpende Gait dat de plaat besluit.