Weird War is cool. Te cool. Te cool voor school, maar eigenlijk ook voor rock & roll. Deze drie drop-outs (Alex, Ian en M.M.) hebben zulk lang ongewassen haar, dat je het bijna van de CD kunt ruiken. Verder maken ze overigens ook muziek, en dan precies het soort stamp-rock & roll die je bij zulk haar zou verwachten. Blijkbaar is de producer van deze plaat minstens net zo cool als de bandleden, aangezien de nummers allemaal zo smal mogelijk zijn opgenomen, zodat er van de gemiddelde gitaarsolo niet veel meer overblijft dan een krijsend geluid waar nog net een melodie in te herkennen is. Maar ondertussen 'grooven' ze wel dat het een lieve lust is, zo erg dat je knap bent als je stil kunt blijven zitten als de Weird War coolheid door je speakers blaast. Te cool? Nee, ubercool! Dus pak die CD, stop 'm in de stereo van je auto, raampjes naar beneden, en maar cool zijn. If you can't beat 'em, play 'em.