VARIOUS

Hoe krijg je een veelkleurig muziekpalet als voor de liedjes teksten van één dichter gebruikt? Excelsior Recordings wist het wel. Ze nodigden de fine fleur van de Nederlandstalige (pop)muziek uit voor de Piet Paaltjes Recordings. Resultaat: een album met zeer gevarieerde vertolkingen van de teksten van de depressieve dominee Francois Haverschmidt (1835-1894) Het is niet vreemd dat stemmige vertolkingen van de melancholieke gedichten van Piet Paaltjes de boventoon voeren. De ingetogen cello en de sensuele zang van de tweelingzusjes Loes en Renée Wijnhoven (Clean Pete) in Immortelle zestien passen wonderwel bij Freek de Jonge’s Leger des Heils-achtige orkest in Dan lach ik mij dood! Dat Spinvis wel raad weet met Immortelle C zal niemand verbazen. Wél dat al die stemmigheid zich prima laat combineren met de vrolijke pop van Thijs Boontjes en Dave von Raven (De Kik), de forse rock van Aafke Romeijn en zelfs de rauwe garagerock van Jerry Hormone. Opvallend is dat de aanpak van producer Frans Hagenaars, ongetwijfeld in combinatie met de mix en de mastering, het album als één geheel laat klinken, ondanks de forse muzikale verschillen. Klasse!