Was de plaat World Peace Is None Of Your Business uit 2014 eigenlijk wel zo’n geslaagd? Tja. Op het moment van verschijnen, kan ik me herinneren dat ik bijna een gat in de lucht sprong. Yes! Morrissey had na vijf (!) jaren weer een nieuwe plaat gemaakt!
En dat wapenfeit werd uiteindelijk helemaal belangrijk toen er in de media allerlei geruchten gingen dat Mozz door diverse gezondheidsklachten (een nare maagzweer, voedselvergiftiging, een dubbele longontsteking, slokdarmkanker) misschien wel nooit meer actief ging zijn in de muziek.
Toch lijkt de 58-jarige rockartiest anno 2017 vitaler dan ooit. Bekijk al die live-opnames op YouTube maar eens. Perfect bij stem, bijna niet in ademnood, goed in conditie.
Daarbij blijkt anno 2017 dat de kwaliteit van Mozz’ songs beter geworden is. Voorzichtige conclusie? De zeggingskracht van de twaalf songs op Low In High School is hoog. Zowel muzikaal als tekstueel. Jacky's Only Happy When She's Up On The Stage, is zo’n voorbeeld. Oef, wat een te gek nummer. Maar ook My Love I'd Do Anything For You, All The Young People Must Fall In Love, Israel en de singles Spent the Day in Bed en I Wish You Lonely zijn fantastisch goed gelukt en zeer verslavend.
Natuurlijk, deze iconische Brit heeft in de jaren tachtig binnen een paar jaar natuurlijk een viertal geweldige studioalbums met The Smiths gemaakt die bijna niet te evenaren zijn. Maar alle eerlijkheid gebiedt te zeggen/schrijven: dat was een andere tijd, een andere plaats. Dit is nu, en Morrissey is al bijna dertig jaar als soloartiest actief. Inderdaad het was vast niet altijd met evenveel succes, maar dit elfde studio is misschien wel één van de beste solowerken van deze 58-jarige rockartiest.
