Harde synths, een donkere vibe, repetitieve drums, het zware stemgeluid van Maus. “I see the combine coming, it’s gonna dust us all to nothing.” John Maus is terug en opent Screen Memories met het spookachtige, doch prachtige The Combine. Maus, koning van de synthesizer, debuteerde in 2006 met Songs, kwam een jaar later met Love Is Real op de proppen en liet zijn fans daaropvolgend tot 2011 wachten met We Must Become The Pitiless Censors Of Ourselves. Maus danste welhaast op het graf van Ian Curtis en klonk lichtvoetig en tegelijk zwartgallig. Nu, zes jaar later, ligt Screen Memories behoorlijk zwaarder op de maag. Meesterwerkjes wisselen elkaar af. Waar Ian Curtis’ Joy Division doorsijpelt op nummers als het bezwerende Walls Of Silence en het meer dansbare Pets, is een plaat als Find Out verrassend gitaarrijk en The People Are Missing puur jaren ’80 retro. In de lente van 2018 zal opvolger Addendum verschijnen. Zin in!
