Een verrassing is een understatement van jewelste. Vijfendertig jaar na haar eerste én enige tournee – The Tour of Life in 1979 – betrad Kate Bush in 2014 weer het podium. Van een tournee was overigens geen sprake; Kate Bush gaf 22 concerten op één plek: het Londense Hammersmith Odeon. Een relatief kleine zaal voor haar legendarische status, maar wel een zaal die bij uitstek geschikt is voor wat haar voor ogen stond: een multidisciplinaire voorstelling met zang, theatrale elementen en film. Wie na zo lange afwezigheid op het podium een greatest hits show verwachtte, kwam bedrogen uit. Bush concentreert zich op haar latere albums – dus geen Man With The Child In His Eyes, geen Babooska en al helemaal geen Wuthering Heights. Centraal staan The Ninth Wave (kant twee van Hounds Of Love) en A Sky Of Honey (de tweede cd van Aerial). Daarvoor een kleine selectie ‘hits’, waaronder Running Up That Hill, na beide suites het adembenemende Among Angels van haar laatste album Fifty Words For Snow en Cloudbusting. De dialogen die aan zowel The Ninth Wave en A Sky Of Honey zijn toegevoegd, missen op deze registratie het beeld, maar mede door behendig mixen – het applaus is op vele momenten opzettelijk verwijderd – ontstaat ook met louter geluid een theatrale ervaring. Bijna vanzelfsprekend wordt Bush vergezeld door uitmuntende begeleiders, die geen overdubs nodig hebben – Before The Dawn wordt nadrukkelijk niet gepresenteerd als een soloalbum maar toegeschreven aan The K Fellowship. Ook aan de vocalen van Bush is naderhand niet gesleuteld – zelfs het tijdens de concerten geprojecteerde And Dream Of Sheep is live gezongen, en het tijdens geen van de concerten uitgevoerde Never Be Mine komt uit repetities. Hoewel uit duizenden herkenbaar, heeft Bush’ stemgeluid een aangenaam rauw randje op meerdere momenten én is nog altijd meer dan indrukwekkend. Net als de heropnames die toegevoegd werden aan de verzamelbox This Woman’s Work en de meer recente heropnames op Director’s Cut is de concertregistratie Before The Dawn meer dan louter dat. We horen hoe Kate Bush haar eigen oeuvre herinterpreteert, soms amper verschillend van de decenniaoude studio-opnames, soms subtiele nieuwe kleuren toevoegt, met een net ander timing, een net andere klank. Het resulteert in een album dat op zichzelf een nieuw meesterwerk is, drie cd’s en vier lp’s lang.
