Recensie
Het Zwitserse duo Yello bestaat al sinds 1979 en staat sinds haar debuut Solid Pleasure uit 1980 garant voor verrassing en vernieuwing. De laatste jaren zijn Dieter Meier en Boris Blank wat minder productief dan in het verleden, waardoor we zeven jaar hebben moeten wachten op de opvolger van het uit 2009 stammende Touch Yello. Toy is gelukkig weer een typische Yello plaat. Het duo gaat met haar elektronische muziek verder waar Kraftwerk ooit ophield, maar is ook niet vies van hopeloos aanstekelijke popliedjes met invloeden uit de jazz en de filmmuziek. In vocaal opzicht heeft Yello haar geluid verrijkt door gebruik te maken van meerdere gastvocalisten, maar ook de brommerige vocalen van Dieter Meier doen het nog altijd uitstekend. Toy biedt ruim een uur muziek en het is een uur vol fraaie elektronica, spannende ritmes, verrassende wendingen en prima vocalen. De heren van Yello zijn inmiddels aardig op leeftijd, maar hun muziek is nog altijd zo fris als een hoentje.
Tracks
Disc 1
1. Frautonium Intro
2. Limbo
3. 30'000 Days
4. Electrified Ii
5. Cold Flame
6. Kiss The Cloud
7. Starlight Scene
8. Tool Of Love
9. Give You The World
10. Dialectical Kid
Disc 2
1. Dark Side
2. Pacific Am
3. Blue Biscuit
4. Lost In Motion
5. Magma
6. Toy Square
7. Frautonium
