Recensie
Het is goed dat er zo nu en dan releases zijn waarnaar je kan uitkijken, waarvan je gaat opveren, en die muzikale opwinding bij je veroorzaken. Het derde luik van de trilogie The Hero’s Journey, getiteld Exo, van het Nederlandse Monomyth is er zo eentje. Net als het vorige deel, Further, krijgen we drie kwartier puike progressieve spacerock met een flinke dosis elektronische muziek en stonerrock voor de kiezen die prima wegluistert. Weliswaar geeft Exo niet zo snel haar muzikale geheimen prijs als Further, dat wil zeggen het duurt wat langer om de volle muzikale impact te ervaren mede omdat Exo wat ingetogener lijkt te zijn, maar ik heb gemerkt dat als de versterker op standje raketlancering gaat de instrumentele weelde echt goed doordringt. Daarmee behoudt wat mij betreft dit kwintet Nederlandse vrienden hun toppositie in de vaderlandse scene en is het volop tijd voor een galactische doorbraak!
