STAAT, DE

Een stevige opmars, zowel in daad als muziek, kenmerkt De Staat vanaf het oprichtingsjaar 2007. De band, geformeerd rondom zanger en liedjesschrijver Torre Florim, debuteerde met het album Wait For Evolution en was gelijk een doorslaand succes. Het werd door de VPRO beloond met de 3 voor 12 Beste Album Award en door diverse ander media gelauwerd met de titel ‘album van het jaar’. Sindsdien dendert De Staat voort en is ze niet meer weg te denken uit het Nederlandse poplandschap. Maar ook internationaal sloeg de band aan en stond De Staat op vele gerenommeerde internationale poppodia. De muziek van De Staat laat zich kenmerken als stevig, recht door zee, een behoorlijk tikje elektronisch, tekstueel prikkelend, maar ook met ruimte voor melancholie. En al deze ingrediënten zijn alom vertegenwoordigd op ‘O’, alweer het vierde langspeelalbum van de groep. ‘O’ werd opgenomen met de band in een cirkelformatie en is symbool voor oneindigheid en perfectie, maar ook voor nul. Alles of niets dus. En juist dát principe spat van de cd af. Wie open staat voor een flinke portie energie komt dan ook helemaal niets te kort. En dat begint al gelijk met de eerste singel en albumopener van de plaat, Peptalk. Een vergelijking met Status Quo is snel gemaakt met het stevige Blues Is Dead, dat ironisch genoeg op bluesschema’s en -principes is geconstrueerd. Rustpunten zijn te vinden in de prachtige albumsluiter She’s With Me en het uitblinkende Time Will Get Us Too. In dit ruim 6 minuten durende liedje wordt een gitaarlick tot het einde toe herhaald hetgeen een hypnotiserend effect teweeg brengt. Mede daardoor is ‘O’ een plaat geworden om in te blijven hangen, rond te blijven cirkelen en veel in te ontdekken. Alles of niets? ‘Alles’ is wellicht net teveel van het goede, maar véél is ‘O’ zonder enige twijfel.