POGUES

We hadden al een beste van de Pogues en zelfs een beste van de rest, dus dit lijkt aardig driedubbelop. De band is een icoon, daar hoeven we verder niet over uit te weiden, met voorman Shane McGowan als de briljante zuipschuit zonder wie niets gaat. Toch maakten ze slechts vier echte langspeelplaten, volgens het schema: eentje om erin te komen, twee maal helemaal raak en daarna het verval (in dit geval toch ook wel de moeite waard). Geen wonder dus dat deze compi het accent legt op het middendeel, Rum, Sodomy And The Lash en If I Should Fall From Grace With God. Voor de fans nog een enkel loslopend nummertje, maar niets om acuut voor naar de winkel te rennen. Prachtige muziek, maar dat wisten we al. Leuk wel voor wie nog niks van de band in huis heeft. Ben je in