Oude electro-rot Richard H. Kirk heeft er sinds het verscheiden van Cabaret Voltaire al aardig wat soloprojecten opzitten. Nitrogen, Agents With False Memories, Cold Warriors en nu dan Sandoz, het pseudoniem waaronder hij zijn analoge roots koppelt aan diepe dub. Het resultaat op Chant To Jah is letterlijk ongehoord. Geen nostalgie naar de ruimtelijke atmosferen van King Tubby, ook al heeft hij daar erg goed naar geluisterd, en al evenmin het stonede digitale geweld van Universal Egg en consorten. Kirk is een merkwaardig maar daarom niet minder interessant buitenbeentje. Met zijn lofzang op Jah verschuift hij de grenzen van de dub in aangename richtingen. De beats stammen zo te horen allemaal uit aftandse analoge apparaten, samples zijn het vlees op de botten, en uit alle richtingen komen geluidseffecten. Aardig ook dat Kirk niet alleen maar de geijkte reggaeriddims gebruikt als basis voor zijn dubs, zijn industri