Deze Finse multi-instrumentalist maakt dromerige popliedjes die verdraaid lekker wegluisteren. Met invloeden uit psychedelica, spacedisco, funk en synthpop. Na een tweetal ep’s is dit het eerste volwaardige album van Kalevi, die het naar zichzelf vernoemde ‘aangezien mensen mijn naam nog vaak genoeg verkeerd spellen’. Het duurde overigens even voordat alles helemaal was afgerond omdat Kalevi tot voor kort nog een bijbaan had als trambestuurder in Helsinki. Daarnaast is de langharige Fin zo’n type die alles zelf componeert, speelt en produceert. Er is overigens rekening gehouden met de releasedatum aan het begin van de zomer. Want daar past deze muziek met zijn ietwat lome zang prima bij. Veel nummers, bijvoorbeeld Mind Like Muscle en Don’t Ask Me Why, roepen een zwoel zomeravondgevoel op. Wat verder opvalt is dat Kalevi af en toe subtiel een orgeltje of panfluit in zijn muziek verwerkt.
