Conor O’Brien is het onbetwiste brein achter de Ierse band Villagers. De zoektocht naar het uiteindelijke derde album Darling Arithmetic heeft hij helemaal in z’n eentje afgelegd en voltooid. Was al bekend dat O’Brien steevast degene is die de prachtige Villagersnummers schrijft, nu heeft hij ook alle instrumenten zelf ingespeeld. In een schuur achter z’n huis. Zijn breekbare, eerlijke teksten gaan vrijwel allemaal over de (verloren) liefde. De sobere, sfeervolle instrumenten klinken klein en kwetsbaar. Naast gitaar, piano, mellotron en wat percussie houdt het al gauw op. Maar bovenal is daar die prachtige stem van O’Brien. Zijn zang is zo intiem dat de (zwaarmoedige) verhalen keer op keer zeer doeltreffend binnenkomen. ‘It took a little time to get where I wanted. It took a little time to get free. It took a little time to be honest. It took a little time to be me’, zo zijn de eerste woorden waar hij de luisteraar al na 20 seconden muziek mee vastgrijpt. De luisteraar die vanaf dat moment letterlijk aan de speakers vastgeplakt blijft en na 36 minuten onbewust weer op repeat drukt. Muzikale rekenkunst van zo’n hoog niveau verveelt nooit namelijk. Hoe zwaarmoedig de boodschap van de maker soms is.
