Haar diepe, beetje hese soulstem maakte Andreya Triana zo’n vijf jaar terug tot een veelgevraagd gastvocaliste. Vooral binnen producerskringen. Zo was ze te horen op werk van Flying Lotus en Bonobo. Vooral die laatste bleek overtuigd van haar kunnen. Hij nam de zangeres uit Londen mee op tournee en produceerde haar debuut Lost Where I Belong (2010). Hoewel dit soulvolle album met jazzy ondertoon overwegend positief werd ontvangen, liet deze aanvankelijk al voor 2013 aangekondigde opvolger lang op zich wachten. Maar beter laat dan nooit natuurlijk. Haar fraaie stem blijkt nog steeds een voorname troef. Muzikaal klinkt Giants gevarieerder dan het debuut. Wederom horen we ingetogen liedjes met pianobegeleiding en akoestische gitaar. Maar die worden afgelost door nummers met een stakker tempo en de synthesizer speelt ditmaal ook een rol, zij het bescheiden. Maar nergens klinkt Andreya Triana te gepolijst, het rauwe randje is gebleven.
