FICTION PLANE

Dit is bepaald niet de eerste recensie van de vierde studioplaat van het bandje van Sting’s zoon, Joe Sumner. Maar misschien wel de eerste waarin Mondo Lumina lof krijgt toegezwaaid. Bij elke draaibeurt wedijveren andere nummers om de titel ‘beste van de twaalf’. Het blijft uiteindelijk een onbeslist gevecht tussen Refuse, Listen, Satellite en Blind Pilot. Mondo Lumina rockt in vergelijking met de vorige albums minder en dat is vermoedelijk een verklaring voor de negatieve ontvangst. Toch wordt volop het avontuur gezocht. De nummers nemen verrassende wendingen, zoals op Listen waar het totaal onverwachte gefluit van Sumner wordt verdreven door scheurende gitaren.

Fiction Plane is gewoon het ijzersterke alternatief voor bijvoorbeeld de zwaar teleurstellende laatste platen van Coldplay, U2 en ja, ook voor die van Sting.