De Amerikaanse singer-songwriter Natalie Prass werd vorig jaar al uitgeroepen tot één van de grote muzikale beloften van 2015, waardoor de verwachtingen met betrekking tot haar titelloze debuut bijna onrealistisch hooggespannen zijn. Natalie Prass maakt deze verwachtingen waar met een hele knappe plaat die op bijzondere wijze meerdere invloeden verwerkt. Het debuut van Natalie Prass is diep geworteld in de singer songwriter muziek uit de vroege jaren 70, maar sluit ook aan bij de popmuziek van dit moment. Een aantal tracks op de plaat is folky en laat voorzichtige invloeden van een jonge Joni Mitchell horen, maar het overgrote deel van de plaat klinkt zwoel en soulvol en herinnert niet alleen aan het werk van Carole King en Laura Nyro, maar ook aan dat van soul-, pop- en r&b-prinsessen uit het heden. Natalie Prass heeft een aangenaam en veelzijdig stemgeluid, dat door Matthew E. White en Trey Pollard is omgeven met een opvallend vol geluid dat tot aan de nok is gevuld met strijkers en blazers. Het levert een bijzonder geluid op dat zowel authentiek als avontuurlijk klinkt en zich weet te onderscheiden van alles dat er al is. Natalie Prass heeft al met al een prima debuut afgeleverd, dat alle mooie woorden van vorig jaar volledig rechtvaardigt.
