Na de tweede liveplaat van The Frantic Four komt vrijwel direct Aquostic (Stripped Bare) uit. Je kan stellen dat een groter verschil haast niet bestaat. Van de energieke uitvoering van een band op vol vermogen naar de ingetogen uitvoering in een akoestische setting. Ik moest er wel even aan wennen. Wie echter Aquostic een kans geeft, zal merken dat de uitvoeringen van al deze klassiekers een nieuw licht werpen op de nummers en dat vooral duidelijk wordt dat bijna alle nummers ook overeind blijven staan zonder de dikke vette rocksaus. Luister bijvoorbeeld eens naar Again And Again dat haast een swingend Zydeco-nummer geworden is. Aquostic is daarmee misschien wel de verrassing van deze maand voor mij. Ik had grote reserves, maar ik ben overtuigd.