De grootste verrassing aan het debuut van Flying Colors was de relatieve eenvoud van de composities. Die viel overigens niet bij iedereen in goede aarde, met al het (technisch) talent dat in deze supergroep verenigd is. Op opvolger Second Nature komt het progressieve bloed dat door de aderen vloeit, nadrukkelijker aan de oppervlakte. Met hun complexe structuur, tempowisselingen en rijke instrumentatie maken de Open Up Your Eyes en Cosmic Symphony zeker indruk, maar het totaalgeluid schurkt wel erg tegen Transatlantic aan. Niet zo vreemd als je de helft van die band in de gelederen hebt. Juist in de kortere songs met simpele melodielijnen, wederom uitstekend gebracht door zanger Casey McPherson, krijgt deze plaat echt kleur. De mannen proberen elkaar niet te overtreffen in virtuoze hoogstandjes, maar vinden juist een perfect evenwicht binnen het keurslijf van 6 a 7 minuten. Daarmee is Flying Colors schijnbaar moeiteloos bevallen van de altijd moeilijke tweede.
