In het interview dat ik vorig jaar had met Justin Greaves, voorman van Crippled Black Phoenix, zei hij het volgende over de aankomende cd: “De stijl wordt absoluut meer endtime ballad [AdW: CPB staat bekend om haar songs waarin veel melancholie en ellende zit, in een mix van stijlen zodat CPB’s muziek wel ‘s stoner-prog of freak-folk of zelfs doom wordt genoemd] dan op de laatste paar albums. Dat is geen bewuste keuze, het is gewoon de manier waarop de songs er nu uitkomen. Het zal een album van normale lengte worden en daardoor hopelijk ook een meer gefocust album. In principe wordt het dus meer ellende versus hoop, en een kans om het wederom over sociaal onrecht te hebben.” Van die normale lengte, dat blijkt wel te kloppen want White Light Generator past (net) op één schijfje. Maar dan die stijl: de schrik slaat je om ’t hart want de cd opent met het countryachtige liefdesliedje Sweeter Than You, dat inderdaad zo zoet is dat het glazuur van je tanden springt. Je krijgt echter geen tijd om dat glazuur bij elkaar te rapen want in de volgende tracks No! Part 1, No! Part 2, Let’s Have An Apocalypse Now! en Black Light Generator gaat de band er zo ongenadig hard in op z’n CPB’s dat de enige optie is jezelf volledig over te geven aan de muzikale spinsels van Greaves en kompanen (naast Greaves op gitaar, drums, toetsen, samples; Daniel Anghede, zang, gitaar; Mark Furnevall, toetsen; Christian Heilmann, bas; Karl Demata, gitaar; Ben Wilsker, drums; Daisy Chapman, zang; Belinda Kordic, zang) en dus glazuurloos door de kamer te gaan stuiteren. White Light Generator is in twee delen gesplitst, waarbij het eerste deel – Black Side –het zwaardere en somberder werk bevat. Het tweede deel – White Side – is voor CPB’s doen inderdaad wat lichter maar dan hebben we het wel over gradaties want echt vrolijk wordt het nooit, op z’n hoogst iets springeriger en open. Het mooi getitelde Wake Me Up When It’s Time To Sleep is een fraai voorbeeld hiervan: rustig, ietwat melancholiek, zelfs met meerstemige zang, en toch onmiskenbaar somber op z’n CPB’s door dat fraaie melodietje. A Brighter Tomorrow, waarmee de cd afsluit, is wellicht een aanwijzing voor de toekomst die er inderdaad voor CPB prima uitziet: wat een topband!
