Een mooi, ontroerend en stoer statement van Randy Brecker: hij refereert met de titel van zijn nieuwe plaat aan het legendarische samenwerkingsverband met zijn broer Michael, die in 2007 aan leukemie overleed. Maar het is ook een treffend statement want de elf tracks van The Breckers Brothers Band Reunion hadden net zo goed op de baanbrekende jazzfunkplaten uit de jaren zeventig van trompettist Randy en saxofonist Michael kunnen staan. Daarmee is direct ook aangegeven dat het niveau van het gebodene hoog, tot zeer hoog is. Zeer herkenbaar ook, heel erg New Yorks en weinig verrassend. En voor alle duidelijkheid: dat laatste hoeft geen nadeel te zijn. Lijfelijk is Michael Brecker er helaas dus nooit meer bij, de combinatie van zijn en Randy’s geest en muze, blijkt nog springlevend.
Randy Brecker is op deze plaat de generaal van een legertje met grote namen: Mike Stern, Dave Weckl, David Sanborn, Will Lee enz. Zij allen zorgen ervoor dat ondanks de tentoonspreiding van instrumentale krachtpatserij en provocerende virtuositeit de songs ontzettend strak, zeer toegankelijk, to the point en hier en daar zelfs catchy zijn. Als zeer welkom extraatje zit bij dit album een live-dvd waarop een groot deel van de plaat wordt gespeeld en waarop eveneens fabuleus wordt geschetterd en geschitterd. Alles bij elkaar een monumentaal geheel dus deze meer dan symbolische ‘reunie’.
