Op hun nieuwste album laten vader en zoon Markovic opnieuw horen de trompet als geen ander te beheersen. Opmerkelijk is de verrassend moderne sound die haaks staat op de brass band sound die we op eerdere albums hoorden. Dat resulteert in een album dat laveert
tussen wat vreemde jaren tachtig disco en zeer sfeervolle, Arabisch aandoende instrumentals. Hun veelzijdigheid is zowel hun grootste kracht als hun grootste valkuil op dit half geslaagde album.
