MACHINEDRUM

Het kan onze trouwe lezers moeilijk ontgaan zijn dat we ons nogal hebben opgewonden over het nieuwe album van Machinedrum. En met goede rede, want voorganger Room(s) was een ijzersterke plaat vol vernieuwende beats die met veel lof werd ontvangen. Maakt Vapor City onze verwachtingen waar?

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: zo vernieuwend als Room(s) was, dat is Vapor City niet. Het is inmiddels natuurlijk twee jaar na de release van Room(s) en dat album heeft (samen met de trend die het vertegenwoordigde) duidelijk impact gehad. Maar wat maakt het uit of de plaat vernieuwend is of niet, als hij zo vol met heerlijke muziek staat?

Vapor City is geïnspireerd door Travis Stewart’s terugkerende droom over… ja, een stad dus. Bij dat weinig zeggende concept hoeven we gelukkig niet lang stil te staan. Qua sound sluit het album redelijk naadloos aan op Room(s), maar Stewart kan met deze esthetiek duidelijk nog alle kanten op. Vapor City zoekt veel meer de rust op, met bijvoorbeeld het klaaglijk melodische ‘Rise N Fall’ en het met echo’s en synths overladen, werkelijk langzame ‘U Still Lie’. De nadruk lijkt minder te liggen op de ritmes, en meer op de melodische texturen, die een tikje melancholisch zijn en zorgen dat het album absoluut sfeer ademt. Eigenlijk is het stedelijke thema spot on, want de muziek komt pas echt tot zijn recht bij een nachtelijke trip door de donkere, uitgestorven straten van een stad.Nu moet niet gedacht worden dat Vapor City een soort dromerige soundtrack is. Dankzij het tempo van de ritmes en knallers als ‘Gunshotta’ en ‘Eyesdontlie’ blijft het album energie uitpompen. Opvallend is dat de footwork invloeden, die in Room(s) zo nadrukkelijk aanwezig waren, deels plaats hebben gemaakt voor ritmes die een duidelijke drum & bass vibe hebben. Dit is niet onverwacht, want in zijn mixen hebben we Machinedrum al geruime tijd jungle en drum & bass tracks horen draaien, in combinatie met juke.

Met een nadruk op sfeer en melodie en met minder ingewikkelde ritmes is Vapor City absoluut een paar stappen verwijderd van zijn voorganger, maar dat valt eigenlijk alleen maar toe te juichen. Het album is track voor track een genot om naar te luisteren.

(tekst: http://www.eclectro.nl/)