Londenaar James Mathé had genoeg redenen na zijn debuut in
2008 door te gaan op dezelfde weg. Het akoestische album was goed
ontvangen, voldoende media-aandacht en werk in bands van Jose
Gonzales en Johnny Flynn. Toch ging het roer om. Hij haalde zijn oude
toetseninstrumenten tevoorschijn en begon te schrijven.
Orgels en synthesizers spelen een grote rol op dit mooie nieuwe tweede
album, met melancholieke nummers. Invloeden van Stevie Wonder tot Massive
Attack en Sufjan Stevens. Ongrijpbare muziek, beetje filmisch, want groot
voorbeeld is een film van Vincent Gallo, Buffalo 66, met muziek van Yes
en King Crimson. Fijn album.