De eersteling van Gingerpig kwam op nummer 1 in mijn Top 10 van 2011 terecht en deze tweede worp zal ook weer hoog eindigen. Want alle ingrediënten van het gembervarken zijn weer aanwezig: de grote gedrevenheid en urgentie van de drummer, het prima gitaarwerk, de beukende bas, en vlak daarbij de zang en de composities niet uit en voila, weer een prima release. Minder verrassend dan The way of the Gingerpig – wellicht omdat de toetsenist die een belangrijke rol speelde inmiddels weg is en Gingerpig nu een trio vormt - is Hidden from View toch een prima staaltje progressief rockwerk. Want rechttoe rechtaan beukwerk wordt het nooit bij deze mannen, daarvoor zijn ze te veelzijdig. Luister maar naar de vliegende start van Run, de blues van A Touch, Nothing waarin AC/DC´s Brian Johnson zwaar in door klinkt, de ballad Oceans waarin de oude Focus rondwaart, prima. Deze band verdient het om groot te worden en te blijven.
