Voor herrieschoppers als The Bronx is het meestal geen heel goed teken als hun schuimbekkende rock ’n roll een tikje toegankelijker wordt.
Met schoongeveegde mondhoeken presenteert de band uit Los Angeles na twee uitstapjes richting mariachi dan toch hun vierde langspeler. Met wat minder geweld dan voorheen, maar dat is op onweerstaanbare wijze verruild voor wat meer groove en swing. En met genoeg ranzigheid om nog steeds niet door te gaan voor de braafste jongetjes uit de klas.