Voor een bandje dat met zo’n onbesuisd en branie schoppend debuut kwam, duurde het opvallend lang voor er eindelijk een opvolger verscheen. Aan de gretigheid van de band lag het niet, maar de voorgenomen nieuwe koers bleek lastiger te vinden dan gedacht. Met de komst van toetsenist Atser Damsma kwam er eindelijk een punt aan de horizon in zicht. Albumopener Allure laat horen dat die ergens in de jaren tachtig ligt. De drums zijn pompeus, de synths kil en het gitaargeluid doet direct aan The Cure en Joy Division denken. Zangeres Kimberly van der Velden verdrinkt soms bijna in de galm, wat perfect past bij de beklemmende sfeer die zich af en toe opdringt. De speelsheid van het debuut is verruild voor een openhartige zoektocht, zowel muzikaal als tekstueel. Het levert veel mooie momenten op, met het hartverscheurende She Spider als hoogtepunt.