Recensie
Het muziekjaar 2012 is pas net begonnen, maar kleurt voorlopig oranje. Na Blaudzun en Moss, is het nu LUIK dat met een bescheiden meesterwerk op de proppen komt. Op Owls maakt de Rotterdamse band muziek die vooral in het hokje slowcore zal worden geduwd, maar ook invloeden uit de indiepop en de psychedelica zijn LUIK zeker niet vreemd. De muziek van LUIK is traag, donker en bezwerend en kleurt hierdoor prachtig bij het seizoen. Het is muziek die wel wat heeft van die van een slowcore band als Low, maar LUIK schuift net zo makkelijk op richting Sparklehorse als richting Pink Floyd in haar psychedelische jaren. Prachtig gitaarwerk, een aardedonkere ritmesectie en lekkere lome zang bepalen het geluid van LUIK, dat steeds weer blijkt verpakt in betoverende songs die heerlijk blijven hangen, maar ook bol staan van de onderhuidse spanning. Owls van LUIK is een plaat die direct bij eerste beluistering diepe indruk maakt, maar het groeien moet dan nog beginnen. Tot grote hoogten.
