De perfecte soundtrack voor schimmige 8mm beelden uit de jaren 50 en 60 van wazige feestjes in kelders en slaapkamers, althans dat is de associatie die de nummers van Clinic bij mij oproepen. Repetitieve beats en monotoon gebruik van orgels en gitaar samen met het typische stemgeluid van Ade Blackburn geven haast een hallucinerend effect. Op dit zevende album laten ze de noise een beetje voor gezien en wordt er wat lomer richting de slotakkoorden toegewerkt. Aan het retro geluid wordt niks afgedaan, dat is bij openingsnummer Misty al duidelijk. Een nummer als Miss You klinkt zwoel zelfs met sleighbells er doorheen en Cosmic Radiation beweegt als een lavalamp, wat weer klinkt alsof ik LSD heb geslikt. Volkomen begrijpelijk de favoriete band van wijlen John Peel en Radiohead, deze David Lynch van de popmuziek en volkomen onbegrijpelijk dat ze niet meer credits krijgen dan ze verdienen.