Ter voorbereiding op album nummer 4 trok het Deense Efterklang afgelopen jaar naar een verlaten Russisch mijnstadje op het arctische eiland Spitsbergen. Daar werden zo’n duizend geluidssamples opgenomen, die vervolgens als basis dienden voor Piramida, vernoemd naar het spookstadje dat onder meer onderdak biedt aan vervallen industrieel erfgoed en de meest noordelijke piano ter wereld. Dat klinkt allemaal erg abstract, maar Piramida is juist het meest toegankelijke Efterklang-album tot nu toe geworden. De plaat bevat tien prachtige, melancholieke popsongs die het beste werk van Talk Talk (ten tijde van Spirit Of Eden) en The Blue Nile in herinnering roepen en tegelijkertijd aansluiting vinden bij eigentijdse geestverwanten als Bon Iver en Matthew Dear. Onderkoelde synths, blazers en de fraaie stem van Casper Clausen bepalen het geluid op deze verstilde en haast onwerelds klinkende plaat die zonder enige twijfel als voorlopig hoogtepunt in het oeuvre van Efterklang kan gelden.