HEAVEN&HELL

Na de goed verlopen Black Sabbath toer met Dio, want dat is Heaven & Hell natuurlijk gewoon, was het wachten of de plannen die gemaakt werden voor een nieuwe studioplaat ook daadwerkelijk tot stand zouden komen. Tenslotte is het wel eens eerder misgegaan met dit gezelschap. Beloofde de nieuwe nummers op The Dio Years al het een en ander, die belofte is geheel ingelost. Atom And Evil opent heerlijk slepend de plaat als in de beste jaren terwijl Fear eveneens Sabbath-waardig is. Bible Black dat een echte traditionele Sab/Dio opbouw kent maakt het eerste trio compleet. Vervolgens gaan we heerlijk door waarbij opvalt dat riffmeister Iommi heerlijk speelt maar ook dat Dio zingt als in zijn beste dagen. Dat alles natuurlijk op een solide basis van Butler en Appice. En iedereen altijd maar denken dat ouderdom met gebreken komt… Eating The Cannibals, Follow The Tears, het bijzonder Rock And Roll Angel, het staat allemaal recht overeind! Het afsluitende Breaking Into Heaven sluit een heerlijke plaat af die misschien niet zo goed is als de klassiekers Heaven & Hell en The Mob Rules maar erg dicht in de buurt komt. Sowieso is hij vele malen beter is dan Dehumanizer. Het enige wat ik mis is een flink up-tempo nummer in de trant van Neon Knights, dat had de pret helemaal compleet gemaakt. Maar het blijft een geweldige comeback!