SONGDOG

Lyndon Morgans brengt als Songdog al sinds het begin van dit decennium albums uit. Vooral de laatste twee, The Time of Summer Lightning en A Wretched Sinner’s Song, wisten bredere aandacht te oogsten. Met zijn zeer herkenbare stijl, die rauwe soberheid met dramatisch bombast combineert, heeft de Welshe singer-songwriter echter een schare connaisseurs verzameld. Zijn nieuwe album, A Life Eroding, draagt een titel die de apocalyptische aard van zijn songs benadrukt.

De ongepolijste energie achter de vocalen maakt emoties van angst tot zwaarmoedigheid overtuigend, maar omvat ook sexiness en humor. Lyndon legt een ingehouden pracht in zijn stem die slechts bij vlagen expressieve ontsnappingen toelaat. Meer dan eens leidt dat ook tot ongebreideld schone melodieën, zoals in Gene Autry’s Ghost. Stilistisch ligt de basis voor zijn welgemeende ballades in de folk. Er zijn vergelijkingen te maken met een bont gezelschap opvallende muzikanten, waaronder Leonard Cohen, Dez Mona, Lyenn, Black Eyed Dog en Elysian Fields. Wat dat betreft kan worden gesteld dat A Life Eroding weinig aanpassingen in zijn muzikale karakter aanbrengt. Toch vallen enkele songs in het bijzonder op door het gebruik van afwijkende stijlelementen, zoals het sfeervol kabbelende Elaine. Lyndon Morgans heeft het songschrijven tot in de puntjes in de vingers en onderscheidt zich door zijn mild moderne benadering van het folkgenre en zijn in het oog springende teksten. Niet voor niets is hij ook literair actief. A Life Eroding bevat een soort biedermeiermuziek; een ingetogen kleinood dat het in zich heeft meer mensen te bekoren dan verwacht.