ROLLING STONES

Het muzikale landschap van 1978 laat een strijd zien tussen oud en nieuw. Punk rammelt stevig aan de poort, waardoor de rol van grote namen van de sixties en seventies lijkt te zijn uitgespeeld. Maar dat geldt niet voor The Rolling Stones, o nee. Begeleid door de dansvloerkraker Miss You, dat een knoeperd van een hit wordt, is daar in de vroegzomer van '78 Some Girls, een uiterst urgent album. Some Girls is een bevestiging van de veerkracht en vitaliteit van de Stones, want plotsklaps lijken Richards' heroïneverslaving en Jaggers jetset-escapades naar de achtergrond verdwenen en zijn de Stones weer pure recht-voor-z'n-raap rock-'n-roll. Opgenomen in Parijs en in korte tijd op de band geslingerd is Some Girls een geslaagde mix van New Yorkse disco – Miss You – en venijnige op punk geënte rammelrock (When The Whip Comes Down, Lies, Respectable). Maar ook komen beproefde genres aan bod, zoals blues (Some Girls), countrysoul (Far Away Eyes) en de meeslepende ballad-achtige (Beast Of Burden). Compact, spontaan en uiterst bevlogen; met Some Girls voegt The World's Greatest Rock & Roll Band weer een parel toe aan de kroon van al die jaren zestig en zeventig meesterwerken.

Some Girls is ook het best verkocht Stones-album ooit en wordt dan ook nu terecht beloond met een geremasterde en expanded re-issue, verkrijgbaar in super-deluxe en deluxe-versies. Voor welke je ook kiest; in alle gevallen krijg je een bonus-cd met min of meer onuitgebracht materiaal, die werkelijk niet te versmaden is en naadloos aansluit bij de pracht van het oorspronkelijke Some Girls.