Deze Argentijnse dames zijn tien minuten na elkaar geboren en komen uit een muzikale familie waar iedereen zingt en instrumenten bespeelt. Hun grootmoeder speelde meerdere tango’s uit haar hoofd, hun vader zong vaak zijn liederen uit Italië, hun neefjes speelden gitaarliederen rond het kampvuur en dan hebben ze ook nog een alom geprezen pianist als oom, een emigrant uit Italië. De zusjes hebben muziek dus echt met de paplepel ingegoten gekregen.
Eind jaren ‘90 vertrokken Laura en Gianna Caronni, een paar maanden na elkaar, richting Europa om er hun muzikale studie te vervolgen. Deze hadden ze in Paranà (hun geboortestad) gestart en in Buenos Aires voortgezet. In Frankrijk perfectioneerden ze hun techniek met minder klassieke invloeden. In deze tijd legden ze veel contacten in de muziekwereld en al gauw toerden ze over de hele wereld met dansers, theaterstukken, dichters en poppenspelers. Zo bepaalden ze beetje bij beetje hun muzikale richting en schreven steeds meer hun eigen materiaal. Vanaf 2004 vallen ze steeds meer op in de internationale muziekscene en nu is het tijd voor hun eerste eigen album. Bagüala de La Siesta gaat voornamelijk over familie en hun moederland Argentinië: het land van hun jeugd en herinneringen, waar ze altijd naar blijven verlangen. Zoals een rivier in de stroming van de oceaan verdwijnt, zo word je als luisteraar meegenomen op een reis langs de dertien stukken op dit album, voornamelijk geschreven door de zusjes zelf. De traditionele Argentijnse ritmes zijn verweven met muzikale invloeden uit o.a. Brazilië, Spanje en Afrika. De rijke tonen van hun cello en klarinetspel vloeien feilloos door elkaar heen en worden versterkt door de stemmen van de zusjes. Laura en Gianna Caronni zijn veelal beïnvloed door klassieke Zuid-Amerikaanse tekstschrijvers, zangers en muzikanten als Atahualpa Yupanqui, Alfredo Zitarrosa en Homero Exposito. Ook erg belangrijk waren hun grootouders, wiens invloeden en herinneringen voortleven in hun tango’s en liedteksten.
Het album bevat uitingen van de vrijheid die ze voelden toen ze hun vroegere muzikale oorsprong verlieten. De muziek die zo ver weg lijkt, maar toch ook zo dichtbij. Net als Argentinië… (coast2coast)