Recensie
Regie: Vittoria De Sica
Oorlogsdrama uit 1960 met éen van de allerbeste rollen van Sophia Loren. Ze won er een Oscar mee terwijl De Sica met La Coiciara winnaar werd van de Golden Globe voor beste buitenlandse film van dat jaar. Het speelt in de laatste periode van de Tweede Wereldoorlog. Tijdens zware bombardementen vlucht de weduwe Cesira met haar dochter Rosetta naar haar geboortestreek in het diepe zuiden van het Italië. Daar ontmoet ze de liefde van haar leven, de jonge communist Michele (Jean Paul Belmondo). Toch wordt ze ook daar niet met rust gelaten. Duitse Soldaten zoeken er eveneens een toevluchtsoord en ronselen Michele als hun gids. Hij zal nooit meer terugkeren. Het is een hartverscheurend verhaal waarin veel tranen rollen over de wangen van de mooie Cesira die langzaam verandert in een totaal verscheurde vrouw. Echte tranen! Tenminste je gelooft gewoon niet dat ze kunstmatig tot stand zijn gebracht. Meesterlijke film!
Oorlogsdrama uit 1960 met éen van de allerbeste rollen van Sophia Loren. Ze won er een Oscar mee terwijl De Sica met La Coiciara winnaar werd van de Golden Globe voor beste buitenlandse film van dat jaar. Het speelt in de laatste periode van de Tweede Wereldoorlog. Tijdens zware bombardementen vlucht de weduwe Cesira met haar dochter Rosetta naar haar geboortestreek in het diepe zuiden van het Italië. Daar ontmoet ze de liefde van haar leven, de jonge communist Michele (Jean Paul Belmondo). Toch wordt ze ook daar niet met rust gelaten. Duitse Soldaten zoeken er eveneens een toevluchtsoord en ronselen Michele als hun gids. Hij zal nooit meer terugkeren. Het is een hartverscheurend verhaal waarin veel tranen rollen over de wangen van de mooie Cesira die langzaam verandert in een totaal verscheurde vrouw. Echte tranen! Tenminste je gelooft gewoon niet dat ze kunstmatig tot stand zijn gebracht. Meesterlijke film!
