Stereolab behoeft al jaren geen introductie meer. Ze produceerden al een heel scala aan materiaal, waarin ze een eigen stijl ontwikkelden die uit duizenden te herkennen is. De doorgaans minutieus gelaagde elektropop van Stereolab is vrolijk van toon, een enkele uitzondering daargelaten. Het zit qua geluid tussen Saint-Etienne en Broadcast in, maar op Chemical Chords is er duidelijk sprake van een verschuiving naar donkerder popstructuren, de soundscapeachtige ambient klanken voorbij. Ritmes zijn nu op een fundamenteler, minder melodieus niveau, van groot belang. De composities zijn minder hypnotisch en dat maakt dat er directe songs ontstaan, die onmiddellijk meer betrokkenheid bij de luisteraar cre