BOLT THROWER

Het lange wachten is over. Na een aanzwellend intro knalt Bolt Thrower er meteen in. De melodie is onmiskenbaar en het navolgende dubbele bass werk klinkt weer als vanouds. De band gaat qua geluid terug naar Mercenary en laat het vorige, productioneel mindere, album Honour, Valour, Pride gelukkig voor wat het is. Met de terugkeer van zanger Karl Willets is de band weer op volledige oorlogssterkte. Een paar opvallend goede momenten: Entrenched stampt vanaf het begin flink door; The Killchain opent met de welbekende Cenotaph-riff, maar gaat al vlug over in een - zelfs voor Bolt Thrower