TUNES, THE

The Tunes won al eens een popprijs. De Amsterdamse variant weliswaar, maar toch. Die prijs uit 2008 bleek niettemin een voorbode voor een fiks aantal optredens door het land. Maar toch, die debuutplaat kwam er niet. Tot nu toe. En wat klinkt het fris. En vrolijk. En energiek. En opgewekt. En levendig. En helder. En positief. En authentiek. En dansbaar. En, en, en…

Nee, laat die jonge muzikale honden van The Tunes maar schuiven. Met hun trekzak, potten, pannen en upright bass. Deze dampende rock ’n’ folk (of folk ‘n’ roll, zo u wilt) klinkt wonderlijk aanstekend, blijkt buitengewoon knap qua meerstemmigheid en zit compositorisch perfect in elkaar. Ooh ja, ze houden van appels. En van stickervelletjes. Maar naast dergelijke humoristische elementen zijn ze tegelijkertijd serieus genoeg om een bovenmaatse muzikale prestatie neer te zetten. Zal deze band de boeken ingaan als de doorbraak van 2011? Na Amsterdam ook de rest van het land? Het heeft er alle schijn van.